Πως χτιζονται τα χαμογελα

Έχουμε την τάση να βλέπουμε έναν χαμογελαστό άνθρωπο και να τον αξιολογούμε όπως θα αξιολογούσαμε ένα σπίτι. Θα λέγαμε, "κοίτα ένα ωραίο σπίτι, ευρύχωρο και ευήλιο. Ωραία κατασκευή, και αντισεισμική» 

Έτσι ακριβώς λέμε «Να ένας δυνατός χαρούμενος άνθρωπος »

Φυσικά, είναι ίδιον του παρατηρητή να βλέπει ένα τελειωμένο σπίτι και να το αξιολογεί ως οικοδόμημα. Ποτέ κανείς δεν σκέφτηκε, το δάνειο που πληρώνει ο ιδιοκτήτης, την υποθήκη ακινήτου, τα τσιμέντα που έπεσαν στα θεμέλια, την εργασία του χτίστη , ή τον κόπο του οικοδόμου. Κανείς δεν αναλογίστηκε πόσο ακριβά αγοράστηκε το οικόπεδο, ή αν πέρασε στον ιδιοκτήτη ύστερα από θάνατο αγαπημένου ανθρώπου.

Κάπως έτσι γίνεται και με τα χαμόγελα...

Ποτέ δεν σκεφτόμαστε με τί κόπο,πόνο , απώλεια, δουλειά έχουν χτιστεί! 

«Μα, "χτίζονται" τα χαμόγελα; » Θα πεις. 

Εσύ τί νόμιζες... 

Άκοπα δεν χαμογελά κανένας, 

"κι αν δεν στοιχειώσεις άνθρωπο τοίχος δεν θεμελιώνει"*...

.

.

.

.

.

*(Στίχος από το δημοτικό ποίημα "Της Άρτας το γιοφύρι")