Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΑ ΚΑΝΑΡΑ
Είχαμε κάποτε, ένα καναρίνι που κελαηδούσε μαγικά.
Θυμάμαι φορούσε και το ειδικό βραχιολάκι στο πόδι, αυτό που οι άνθρωποι περνούν σε όλα τα αρσενικά καναρίνια για να τα ξεχωρίζουν από τα θηλυκά. Κελαηδούσε δυνατά και καθαρά, και το τραγούδι του έμοιαζε με γάργαρη πηγή.
Μια μέρα, στο κλουβί του βρέθηκε ένα αβγό! Το είπα στον μαγαζάτορα του pet shop από όπου το είχαμε αγοράσει. Του λέω "το καναρίνι είναι θηλυκό" Μου λέει "αποκλείεται. Τα θηλυκά δεν κελαηδούν. Αρσενικό θα είναι σίγουρα" Ε, τότε -του λέω - πως εξηγείς την ύπαρξη του αβγού μέσα στο κλουβί;
Μου λέει, "φέρε μου το πουλί να το δω"
Του το πήγα λοιπόν, και φυσικά είδε κι εκείνος ότι το καναρίνι ήταν θηλυκό. Μου λέει..."αποκλείεται να κελαηδά όμως, είναι θηλυκό! Θα σου φάνηκε" Του λέω "κελαηδά και μάλιστα κανονικότατο τραγούδι, από αυτά τα μακρόσυρτα τραγούδια των καναρινιών." Δεν με πίστεψε και μου πρότεινε να μου το αλλάξει αφού το "λάθος" ήταν δικό του και μου είχε δώσει θηλυκό αντί για αρσενικό.
Μα δεν δέχτηκα να το αλλάξω. Πρώτον το αγαπούσα. Και δεύτερον δεν θα την άλλαζα με τίποτα αυτή την επαναστάτρια της φύσης.
Μια επαναστάτρια κανάρα που αποφάσισε να πάει κόντρα στα στερεότυπα και να κάνει ό,τι το λαρυγκάκι της της επιτρέπει...
Ακούς εκεί! Τα θηλυκά καναρίνια δεν κελαηδούν! Κελαηδούν και αφήνουν άφωνους όσους θέλουν να τους κλείσουν το στόμα.
Για την ημέρα της γυναίκας
{το κείμενο πρωτοδημοσιεύτηκε στο προσωπικό μου προφίλ στο fb και η ιστορία είναι απολύτως αληθινή}
Μάθε περισσότερα για εμένα...
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου